Leefbaarheid groeikernen onder druk; toekomst van New Towns vraagt aandacht van Rijk
Hogere inkomens verlaten verouderde wijken. De gemeenten zien armoede, eenzaamheid en ondermijning toenemen.
Sinds 2015 is de vanzelfsprekendheid van stedelijke vernieuwing echter verdwenen, terwijl de opgaven groot blijven. Geld en doel vinden elkaar onvoldoende in de vernieuwing van de stad.
Groei heeft zijn vanzelfsprekendheid verloren en is kieskeurig. De brandstof die de steden levendig houdt, raakt daarmee uitgeput. De motor van de economie, want dat zijn onze steden, hapert en komt tot stilstand als er geen nieuwe, duurzamere brandstof komt. Daar gaat dit essay over: hoe boren we een nieuwe bron aan waarmee onze steden – en ons land – vitaal kunnen blijven? Hoe vernieuwen we, ook in de toekomst, onze steden?
"*" geeft vereiste velden aan