Parallelle aanpak bij inburgering
Verkenning
Er is veel te doen over de inburgering van vergunninghouders in Nederland. In 2015 schreef de WRR een dringende policy-brief om geen tijd te verliezen bij de integratie van vergunninghouders. Begin dit jaar kwam de Algemene Rekenkamer met een somber rapport over tegenvallende integratie en inburgeringscijfers. Een van de oplossingen die veel wordt genoemd: gelijktijdig werken aan huisvesting, taalverwerving, opleiding en werk om zo min mogelijk kostbare tijd te verliezen.
Zo zijn er al diverse gemeenten die in Nederland werken aan een meer gelijktijdige aanpak, ook wel bekend als de ‘parallelle aanpak’. Hoewel gemeenten deze verantwoordelijkheid wettelijk niet dragen, timmeren zij toch aan de weg om toekomstige instroom van vergunninghouders in de bijstand te voorkomen. Maar wat doen gemeenten precies? En hoe ziet een parallelle aanpak eruit?
Acht parallelle aanpakken in beeld
In deze verkenning beschrijven we hoe de parallelle aanpak eruit ziet en waar aandachtspunten liggen. Er worden acht parallelle aanpakken in beeld gebracht in de gemeenten Almere, Alphen-Chaam, Amsterdam, Groningen, Heerlen, Leiden, Rotterdam en Smallingerland. Door middel van formats beschrijven we hoe de parallelle aanpakken er uitzien. De verkenning eindigt met conclusies en we geven enkele aanbevelingen voor gemeenten.
Regie op inburgering
De verkenning laat zien dat er veel vraag is naar meer regie op de inburgering. Daarmee hangt samen dat de meeste gemeenten met betrekking tot parallelle aanpakken het wiel zelf uit moeten vinden. Verder wordt duidelijk dat er veel tijd gewonnen kan worden door samen te werken tijdens de warme overdracht, en door eerder (bijvoorbeeld in het azc) met inburgeringstrajecten te beginnen. Tenslotte blijken veel gemeenten nog weinig aandacht te hebben voor nazorg, terwijl zij dit wel als een belangrijke element zien voor succesvolle integratie.
Parallelle aanpak bij inburgering
"*" geeft vereiste velden aan