Woningsplitsing: Ook in beeld bij kleinere gemeenten
Kleinere gemeenten denken na over woningsplitsen, de uitvoering staat veelal nog in de kinderschoenen.
Rob Wanten “De door Platform31 uitgevoerde evaluatie bevestigt wat we zelf deels al vermoedden. Woning- en woonkavelsplitsing in gemeente Peel en Maas heeft veel potentie. Inwoners van de gemeente zijn enthousiast en willen graag hun woning of woonkavel splitsen om een kind, familie of bekende te helpen aan een woning, te zorgen voor elkaar en/of zelf kleiner te gaan wonen”.
In september 2022 startte het college van Peel en Maas een proef om 50 inwoners die hun woning of woonkavel willen splitsen, een vergunning te verlenen. Het animo voor de regeling was groot: zo’n 100 geïnteresseerden meldden zich bij de gemeente. De gemeente toetste de initiatiefnemers aan negen beleidsuitgangspunten. De helft van de geïnteresseerden viel af, omdat zij niet voldeden aan één of meer van de negen punten. De andere 50 kregen ‘groen licht’ om een vergunning aan te vragen. Uiteindelijk vroegen slechts 14 geïnteresseerden een omgevingsvergunning aan. Zo’n anderhalf jaar na invoering van het beleid wilde de gemeente weten waarom het aantal aanvragen achter is gebleven en of het beleid wel doet waarvoor het is bedoeld.
Platform31 voerde voor gemeente Peel en Maas de evaluatie van haar woningsplitsing en woonkavelsplitsingsbeleid uit. De kennis- en netwerkorganisatie stelde in overleg met de gemeente een vragenlijst op om 50 geïnteresseerden te benaderen die ‘groen licht’ hadden gekregen van de gemeente om een omgevingsvergunning aan te vragen. Ook twaalf initiatiefnemers die afgewezen waren, omdat zij niet voldeden aan één of meerdere beleidsuitgangspunten ontvingen een vragenlijst.
De initiatiefnemers is gevraagd wat zij vonden van de beleidsuitgangspunten en welke mogelijke verbeterpunten zij zagen voor het woning – en woonkavelsplitsingsbeleid. Op de vragenlijsten kwamen 45 reacties. Met dertien respondenten hield Platform31 vervolgens diepte-interviews om de antwoorden op de vragenlijsten beter te kunnen duiden. Het rapport met de resultaten van het onderzoek, inclusief een aantal aanbevelingen, is gepubliceerd op de website van de gemeente Peel en Maas.
Het college van Peel en Maas heeft met het woning- en woonkavelsplitsbeleid een aantal doelen voor ogen. Allereerst ziet zij het mogelijk maken van splitsen als een manier om de druk op de lokale woningmarkt te verlichten vooral voor inwoners die een woonoplossing zoeken voor hun kinderen, ouders of een andere bekende. Daarnaast maak je door middel van splitsen gebruik van bestaande bebouwing of grond. Het college ziet tegelijkertijd kansen om de bestaande woningvoorraad te verduurzamen en bestaande woningen levensloopbestendig te maken. Ook belangrijk: door splitsing van woningen en kavels mogelijk te maken, kunnen bewoners kleiner gaan wonen en ontstaan kansen om voor elkaar te zorgen. Tot slot vraagt de Omgevingswet van gemeenten dat zij meer maatwerk verlenen. Het toestaan van woning- en woonkavelsplitsen, onder voorwaarden, past in die werkwijze.
Bewoners van Peel en Maas zijn enthousiast over de intentie van het beleid. Deze uitspraak van een initiatiefnemer illustreert dat:
“Het is een goed initiatief. Ik ben ervan overtuigd dat er veel woningen en percelen geschikt zijn voor het toevoegen van een extra woning. Het zou een interessante en wellicht relatief eenvoudige manier kunnen zijn om wat extra woonruimte te creëren. Zeker in onze situatie kun je met gemak twee volwaardige gezinswoningen creëren binnen één woning. [..] Door te splitsen ontstaan er kansen.”
Wie in de gemeente Peel en Maas zijn of haar woning of woonkavel wil splitsen moet voldoen aan negen uitgangspunten. De meeste daarvan vinden de respondenten redelijk en makkelijk uitvoerbaar. De grootste belemmering ervaren bewoners in de totale kosten die komen kijken bij het splitsen van hun woning of hun kavel. Een belangrijk aandeel daarvan zijn kosten die men af moet dragen aan de gemeente. Die bedragen €100 per m2 van de te splitsen woning of woonkavel. Voor locaties buiten de dorpskern komt daar nog de gebruikelijke €100 per m2 aan kwaliteitsbijdrage bovenop. Veel bewoners zijn niet te spreken over de hoogte van het bedrag.
Deze uitspraak van een initiatiefnemer, illustreert dit:
“De meeste uitgangspunten zijn redelijk, maar dat de gemeente een initiatiefnemer opzadelt met alle risico’s en ontwikkelingskosten, maakt de plannen enorm duur. Als de gemeente dan nog 100 euro per m2 int, is dit een teken dat het economische belang voor de gemeente zwaarder weegt dan de behoefte om de woningnood op te lossen”.
Dat de gemeente een bijdrage vraagt voor het splitsen van hun woning of woonkavel vinden veel respondenten redelijk. Maar de kosten stapelen zich op en staan in de ogen van de inwoners niet in verhouding tot de maatschappelijke bijdrage die zij naar hun mening leveren door hun woning of kavel te splitsen. Zij creëren een extra woning vaak voor een bekende zoals een kind of een ouder zodat men (in de toekomst) voor elkaar kan zorgen. Respondenten geven aan dat zij vinden dat de gemeente hun maatschappelijke bijdrage zou moeten belonen en niet – in hun ogen – straffen met hoge kosten.
Een ander punt van kritiek is dat het beleid zich beperkt tot de bebouwde omgeving. Ondervraagden zien ook mogelijkheden in het buitengebied voor woningsplitsing en woonkavelsplitsing. Respondenten zouden bovendien graag meer maatwerk zien, bijvoorbeeld op het gebied van de eisen die de gemeente stelt aan het levensloopbestendig maken en verduurzamen van de huidige woning. Mensen die van plan zijn hun huidige woning te verkopen hebben er geen begrip voor dat zij ingrijpende aanpassingen moeten doen aan hun bestaande woning. Tot slot geeft een deel van de respondenten aan dat zij het aanvraagproces complex vindt. De taal die de gemeente gebruikt is niet altijd begrijpelijk en ook laten antwoorden op vragen soms lang op zich wachten.
Naar aanleiding van de feedback van 45 respondenten van het onderzoek, heeft Platform31 een aantal aanbevelingen gedaan aan het college van Peel en Maas:
Het college heeft de signalen van de beleidsevaluatie opgepikt en is voornemens het beleid op een aantal punten aan te passen:
De houding van de gemeente Peel en Maas kan andere gemeenten inspireren. Door kritisch te kijken naar het eigen beleid en te luisteren naar de feedback van bewoners, ontstaan kansen voor het beter benutten van de bestaande woningvoorraad. Kansen die bovendien aansluiten bij de wensen van inwoners. Wethouder Wanten en Platform31 roepen ook andere gemeenten op om woningsplitsen (en ook woningdelen) meer te faciliteren.
In 2023 onderzocht Platform31 samen met BLG Wonen in hoeverre gemeenten aandacht voor woningsplitsen hebben opgenomen in de coalitieakkoorden. Zij constateerden dat dat in een kwart van de Nederlandse gemeenten het geval was. Een deel van deze gemeenten had al beleid op woningsplitsen en een deel was van plan daar iets mee te gaan doen. Gemeente Peel en Maas is een van de weinige gemeenten die woning- en woonkavelsplitsing actief faciliteert. Eerder interviewden wij de gemeente al over hun beleid in de publicatie ‘Woningsplitsing: ook in beeld bij kleinere gemeenten’.